Exit Bolus

In onze jonge jaren waren wij altijd krakers. Zelfs op zon- en feestdagen wanneer de zon trillend zijn stralen op onze kalende hoofden plaste. Het leven van een kraker is een hel met vieze plakkerige haren. Een duivel met een macrobiotische bolus op zijn hoofd. Een soort schimmel op de bovenkant van je favoriete huisdier.

Hoe dan ook, hier een musique concrete-uiting in de traditie van Hongaarse boerenfamilies aan het eind van de zeventiende eeuw, zoekend naar hun ware identiteit als een schaamluis in de pels van de moderne maatschappij.

EXIT BOLUS!

In drie delen. Nu nog, kort, iets over de individuele delen.

Deel I:

Symboliseert voornamelijk de lente, maar ook een beetje Bildungsangst, de phantoom van de abstractie in fragmentarische druppels van hemels goud genot op je voetzolen.

Deel II:

Een duidelijke boodschap. Een grote boodschap aan het adres van een goede vriend.

Deel III:

Weer een toppertje. Een onderstreping van de chaostheorie zoals gevormd in de jaren tachtig, gemengd met vleugeltjes stront aan een rondvliegende knikker van speeksel.

We hopen dat onze boodschap aan het adres van de koningin goed verstopt zit en blijft en af en toe naar boven borrelt met precisie en geursensatie. Zo overheersen wij het universum.